Mówiąc o muzyce barokowej, mamy na myśli okres od 1600 do 1750 roku. Epoka oferuje różnorodność kompozytorów z wielu, czasem odległych, miejsc w Europie. Barok poprzedza muzyka renesansowa. Po muzyce barokowej następuje etap muzyki klasycystycznej.
Muzyka barokowa
Barok położył podwaliny pod następne 300 lat ekspresji muzycznej. Coraz popularniejsza staje się muzyka świecka. W tym czasie narodziła się idea współczesnej orkiestry, opera – uwertura, preludium, aria, refren – sonata, koncert oraz kantata. Muzyka barokowa to bogactwo instrumentów, elementów i technik.
Barok można podzielić na trzy główne fazy:
– wczesny barok (1600 – 1630)
– barok dojrzały (1630 – 1680)
– późny barok (1680 – 1730)
Artyści pozwolali sobie na odrobinę szaleństwa w interpreta
cji utworów i podczas występów dodawali do kompozycji ozdobniki i inne improwizowane elementy. Muzyka baroku stanowi dużą część kanonu muzyki poważnej i jest tematem debaty muzykologów na całym świecie. Melodie kompozytorów tamtego okresu są studiowane i analizowane w najdrobniejszym stopniu, wykonywane i odsłuchiwane.
Najwybitniejsi kompozytorzy muzyki barokowej
Na scenie światowej:
Antonio Vivaldi, Johann Sebastian Bach, Johann Pachelbel, Georg Philipp Telemann, Georg Friedrich Händel, Giovanni Battista Pergolesi, Giacomo Carissimi, François Couperin, Marc-Antoine Charpentier.
Na scenie polskiej:
Adam Jarzębski, Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Stanisław Sylwester Szarzyński, Bartłomiej Pękiel.