Muzyka filmowa

Wszyscy doskonale wiedzą, że magia kina rozgrywa się nie tylko przed naszymi oczami, ale także w naszych uszach. Muzyka towarzyszy produkcjom filmowym odkąd w kinie pojawił się dźwięk. Niektóre ścieżki dźwiękowe do filmów tworzy się latami, inne powstają nieomal „na gorąco”, ale wszystkie najznamienitsze kompozycje maja ze sobą wiele wspólnego – przede wszystkim bez słów przekazują treść i ogromny ładunek emocjonalny.

Przed wojną

W epoce kina niemego muzyka była stosowana w kinie, żeby ożywić wyświetlane obrazy oraz aby zagłuszyć kakofonię hałasów wydawanych przez projektor. Dźwięki puszczano z gramofonu lub zapraszano muzyków, którzy grali na żywo. Kiedy w roku 1929 pojawiła się możliwość synchronizacji muzyki i dźwięku melodia stałą się nierozerwalnym elementem snucia opowieści na ekranie. W tym czasie rodzi się nowy zawód – kompozytor, piszący utwory specjalnie na potrzeby filmów.

W 1933 roku Max Steiner skomponował pierwszą kompletną ścieżkę dźwiękową do filmu pod tytułem „King Kong”. W miarę upływu czasu muzyka filmowa stawała się coraz bardziej niezależna. Twórcy eksperymentowali ze stylem, starali się uatrakcyjniać obraz i nadawać postaciom dodatkowy charakter.

Po wojnie

Aż do lat 50-tych XX wieku muzyka filmowa była całkowicie symfoniczna. Jednakże wraz z pojawieniem się jazzu, świat otworzył się na kompletnie nowe możliwości. Przede wszystkim jazz, który dotychczas był obecny tylko w musicalach i animacjach uwspółcześnił muzykę używaną w filmach. Nowy gatunek znacząco wpłynął też na obniżenie kosztów produkcji, ponieważ zatrudniano mniej muzyków.

W latach 60-tych w filmach pojawiła się muzyka rockowa. Lata 70-te to szukanie innowacji i dopracowywanie technik odkrytych w poprzedniej dekadzie. W tym czasie „objawia się” John Williams – fenomenalny kompozytor muzyki filmowej, znany z kompozycji do filmów „Indiana Jones” oraz „Gwiezdne Wojny”.

Wraz z nastaniem lat 80-tych nadchodzi pierwsza fala muzyki syntetycznej. Przemysł filmowo-muzyczny znowu przechodzi ogromne zmiany. Możliwe staje się stworzenie całego filmu przy pracy jednego człowieka i syntetyzatora, który imituje dźwięki innych instrumentów. Obecnie, posiadając rozległą wiedzę o temacie i przy użyciu najnowszych technologii artyści są w stanie komponować najpiękniejsze kawałki do filmów, które tak uwielbiamy.

Wielkie postacie sceny muzycznej

Freddie Mercury

Urodzony na Zanzibarze w 1964 roku. Wokalista fenomenalnej grupy „Queen”. Niesamowity, unikalny głos i charyzmatyczna osobowość sceniczna. Freddie Mercury porywał tłumy, ludzie go uwielbiali i opłakiwali jego przedwczesne odejście.

Michael Jackson

Michael Jackson zaczynał razem z braćmi w zespole Jackson5. Niekwestionowany Król Popu rozdawał swój ciężko wypracowany majątek na różne organizacje charytatywne. Oszałamiający głos, niezwykły talent taneczny, pracowitość i ogromna ambicja – to cechy tego wspaniałego nieżyjącego już muzyka

Elvis Presley

Amerykański wokalista i aktor Elvis Presley hipnotyzował kobiety swoim głosem. Mówiono o nim po prostu „Król”. Zdobył serca płci pięknej i zyskał szacunek wszystkich mężczyzn. Symbol seksu w latach swojej świetności. Kiedy umarł, żegnały go miliony.

Whitney Houston

Whitney Houston była amerykańską piosenkarką, aktorką i producentką. Jej głos wynosił 5 oktaw. Jedna z najlepiej sprzedających się artystek na scenie muzycznej. Perfekcyjnie kontrolowała swój głos. Wiele osób pamięta ją z filmu „Bodyguard”, gdzie grała u boku przystojnego Kevina Costnera.

John Lennon

Angielski wokalista i pisarz tekstów piosenek, założyciel słynnego „The Beatles” – zespołu, który odniósł największy komercyjny sukces w historii muzyki rozrywkowej. Zamordowany w wieku 40 lat.

Madonna

Amerykańska diwa. Wokalistka, pisarka tesktów, aktorka i bizneswoman. Stała się inspiracją dla wielu gwiazd młodego pokolenia, takich jak: Lady Gaga, Rihanna, Jennifer Lopez.

Rekordy w świecie muzyki

Piosenka bogata w słowa

Harry Shott, mieszkaniec wielkiej Brytanii, zdetronizował innego rapera – Eminema – w liczbie słów użytych w jednej piosence. Do 6-minutowego utworu pod tytułem „Animals” udało mu się „wcisnąć” aż 1771 słów.

Album sprzedający się jak świeże bułeczki

Chodzi oczywiście o płytę Michaela Jacksona, konkretnie o jego szósty album. „Thriller”, bo o nim mowa, sprzedał się w 60 milionach kopii. Do dzisiaj, 35 lat pozniej, żadnej innej płycie nie udało się pobić tego rekordu.

Teledysk długi jak makaron spaghetti

Skoro o Michaelu Jacksonie mowa, to warto również wspomnieć o jego teledysku, który trwał prawie 40 minut – mówimy o klipie do piosenki „Ghosts” z 1996 roku. W 2013 roku Pharrell Williams pobił rekord Króla Popu i stworzył 24-godzinny wideoklip do swojego przeboju „Happy”.

Oglądajmy aż do znudzenia

Przebój radiowy i internetowy stał się najpopularniejszym teledyskiem w dziejach Internetu. Luis Fonsi i jego „Despacito” ma na koncie ponad 5,5 miliardów wyświetleń w popularnym serwisie do odtwarzania muzycznych klipów (dane z dnia 08.11.2018).

Słuchajmy aż nam spuchną uszy

Czy jeden DJ jest w stanie prowadzić audycję radiową non stop przez 168 godzin? Okazuje się, że tak. Udało się to prezenterowi muzycznemu z Indii. Poprzedni rekord najdłuższej audycji trwał „tylko” 135 godzin!

Muzyka rozrywkowa

Muzyka rozrywkowa może być podzielona na kilka głównych nurtów.

Blues

Blues to afro-amerykańska muzyka, która cechuje się szeroką gamą emocji i stylów muzycznych. W piosenkach tego gatunku wyrażana jest skarga na niesprawiedliwości, rozpacz po utraconej szansie, pragnienie lepszego życia, tęsknota za ukochanym/ukochaną, pracą i pieniędzmi. Blues ma korzenie afrykańskie, wpływ na niego wywarły też ballady oraz muzyka kościelna.

Muzyka country

Country to jeden z pierwszych gatunków we współczesnej muzyce rozrywkowej w Stanach Zjednoczonych. Zrodziła się na początku XX wieku w południowych stanach Ameryki jako połączenie folku i bluesa. Muzyka grana jest na gitarze akustycznej, mandolinie, banjo i skrzypkach.

Muzyka elektroniczna

Muzyka elektroniczna korzeniami sięga aż do lat 70-tych XX wieku, kiedy zaczęto używać pierwszych elektronicznych gadżetów do tworzenia melodii. Na początku była to muzyka do tańca, następnie przerodziła się w wiele podgatunków, które obecnie mają różne zastosowanie. Określenie muzyka elektroniczna odnosi się do każdej muzyki, do której stworzenia wykorzystuje się elektronikę.

Hip-hop

Kultura, muzyka i styl życia znany jako hip-hop narodził się na Bronxie w Nowym Jorku. Didżeje zaczęli miksować ze sobą różne piosenki. Hip-hop był alternatywą do przemocy i tworzył podstawy komunikacji międzyludzkiej. Podstawowe elementy kultury hip-hopu to: breakdance, graffiti, rapowanie i „didżejowanie”.

Jazz

Jazz ma swoje początki w Ameryce. Powstał jako odbicie różnorodności kulturowej i indywidualizmu kraju. W jazzie miesza się europejski klasycyzm, amerykański blues oraz piosenki i rytmy z południa Stanów Zjednoczonych. Jednakże w swej istocie muzyka jazzowa zawsze była otwarta na wszystkie wpływy i osobistą ekspresję poprzez improwizację.

Muzyka pop

Muzyka pop zaczęła się w późnych latach 90-tych XX wieku. Na jej powstanie złożyło się kilka czynników. Między innymi programy muzyczne, w których szukano utalentowanych wokalistów i muzyków oraz wpływ muzyki R&B.

Rock

Rock wywodzi się z „rock ‘n’ rolla”, czyli muzyki popularnej na początku lat 50-tych XX wieku. Wpływ na ten gatunek miał blues, muzyka country, muzyka folkowa, R&B i inne. Rock cechuje siła, ekspresja i energia.

Instrumenty muzyczne

Grupy instrumentów muzycznych

Najbardziej popularny podział instrumentów muzycznych na grupy:

1) Instrumenty perkusyjne

a) niemelodyczne – czyli takie, na których muzyk może wygrać tylko rytm, te instrumenty nie mają określonej wysokości dźwięku, np.: bębenek, tamburyn, bongosy, marakasy, bęben, werbel, talerze, trójkąt

b) melodyczne – czyli takie, na których wygrywa się tylko rytm i które mają określoną wysokość dźwięku, np.: ksylofon, wibrafon, dzwonki chromatyczne, dzwony rurowe, kotły

2) Instrumenty strunowe (posiadają w swojej budowie struny)

a) smyczkowe – muzyk wydobywa dźwięk poprzez pocieranie strun smyczkiem, np.: skrzypce, altówka, wiolonczela, kontrabas

b) szarpane – artysta wydobywa z nich dźwięk poprzez szarpanie (palcami, kostką lub piórkiem) strun, które są wprawiane w drgania, np.: gitara, harfa, banjo

c) uderzane – dźwięk wydobywa się z nich podczas uderzania w struny, np.: pianino, fortepian, cymbały

3) Instrumenty dęte

a) drewniane – źródło dźwięku to ustnik lub drewniany stroik, posiadają otwory, które muzyk zakrywa lub odkrywa palcami lub specjalnymi klapkami, np.: flet prosty, flet poprzeczny, fagot, klarnet, saksofon, obój

b) blaszane – źródło dźwięku to bezpośrednio usta grającej osoby, np.: trąbka, waltornia, puzon, tuba

c) miechowe – powietrze jest wprowadzane do instrumentu za pomocą miecha, skąd kierowane jest we właściwe miejsce w instrumencie, np.: organy, akordeon