Klasycy wiedeńscy

Od 1780 do 1827 roku to okres, kiedy tworzyło trzech wielkich kompozytorów – Haydn, Mozart i Beethoven – tak zwani klasycy wiedeńscy.

Dlaczego wiedeńscy?

Niezwykłe biografie tych artystów mają wspólny mianownik – Wiedeń. Tych trzech twórców spędziło w stolicy Austrii większość życia, zwłaszcza lata przed śmiercią

Nie należy mylić Klasyków wiedeńskich, inaczej Pierwszej Szkoły Wiedeńskiej z Drugą Szkołą Wiedeńską, tworzącą z XX wieku i związaną z osobą Arnolda Schönberga.

Joseph Haydn

Jako 8-letni chłopiec, Joseph Haydn, został zrekrutowany do chóru w Katedrze św. Szczepana w Wiedniu. Szybko nauczył się grać na skrzypcach i organach. Po opuszczeniu chóru utrzymywał się z nauki gry na instrumentach smyczkowych. W wolnych chwilach studiował teorię muzyki i zasady kompozycji. W 1761 roku został nadwornym muzykiem w pałacu rodziny Esterházy. Pozycja ta zapewniła mu bezpieczeństwo finansowe przez prawie 30 lat.

Haydn oddzielony od innych kompozytorów nie miał możliwości śledzić najnowszych trendów muzycznych i dlatego stał się oryginalny, jednakże taka „artystyczna rekluzja” była dla niego uciążliwa. Wyjechał więc do Anglii. Po jakimś czasie powrócił do kraju. We Wiedniu objął swoje poprzednie stanowisko na dworze. Wciąż jednak występował publicznie. Kompozytor zostanie zapamiętany jako ojciec symfonii i kwartetu smyczkowego.

Wolfgang Amadeusz Mozart

Wolfgang Amadeusz Mozart pochodził z klasy średniej. Już w wieku trzech lat zdradzał zainteresowanie muzyką i wkrótce zaczął się pilnie uczyć pod czujnym okiem swojego ojca. Pięcioletni Wolfgang umiał grać na klawesynie i skrzypcach. Niedługo potem na fortepianie, organach i altówce. Jako nastolatek pisał opery. Mozart dużo podróżował i próbował znaleźć swoje miejsce na świecie.

W 1783 roku kompozytor zaprzyjaźnił się z Josephem Haydn. Niestety, mimo sukcesów jako utalentowany pianista i twórca wielu utworów, miał coraz poważniejsze problemy finansowe. To wszystko odbiło się na jego zdrowiu psychicznym. Geniusz zmarł młodo, w wieku 35 lat. Pozostawił po sobie wspaniałe dziedzictwo.

Ludwig van Beethoven

Ojciec Ludwiga był poważanym muzykiem, co dla jego dzieci znaczyło niekończące się ćwiczenia gry na instrumentach. Od najmłodszych lat Beethoven był bity, przetrzymywany w piwnicy i pozbawiany snu, kiedy tylko zawahał się lub pomylił podczas gry.

Jako dorosły człowiek szybko zyskał miano wirtuoza gry na fortepianie. Do dzisiaj jest najlepiej rozpoznawalnym kompozytorem na świecie. Tworzył nawet wtedy, kiedy tracił słuch. Jego największe dzieła powstały właśnie w ostatnich 10 latach jego życia, kiedy był już prawie całkiem głuchy. Beethoven jest kluczową postacią łączącą epokę klasycyzmu z romantyzmem. Zmarł w wieku 57 lat.

Trzech wielkich kompozytorów ma wiele cech wspólnych, jednak każdy z nich jest różny i bardzo łatwo rozpoznawalny. Haydn zostanie zapamiętany z powodu swoich symfonii, Mozart z wkładu w rozwój opery a Beethoven w muzykę sakralną.