Miesiąc: listopad 2018

Dlaczego w ogóle stworzono muzykę? Być może prehistoryczny człowiek chciał naśladować odgłosy natury – śpiew ptaków, szelest liści, szum wody. Przecież na świecie nigdy nie jest cicho, zawsze słychać jakieś dźwięki. Czy muzyka była potrzebna ludziom do rytuałów czy może służyła tylko w ramach rozrywki?

Kto stworzył pierwszą muzykę?

400 000 lat przed naszą erą w Europie miały miejsce bardzo istotne zmiany. Region dotychczas zamieszkiwany przez Neandertalczyków, którzy zajmowali ten obszar od wielu milionów lat, został zdominowany przez nowy gatunek człowieka – Homo sapiens. Nowy rodzaj ludzi był mądry w sposób inny niż człowiek neandertalski. Przede wszystkim nauczył się wytwarzać o wiele bardziej zabójczą broń. Dlatego w przeciągu 5000 lat nasz gatunek rozszerzył swoje panowanie i rozmnożył się tak efektywnie, iż wyparł Neandertalczyków w stosunku 10 do 1. Wkrótce potem człowiek neandertalski całkowicie zniknął z powierzchni ziemi.

Naukowcy prowadzą zażartą debatę czy Neandertalczycy byli w stanie stworzyć muzykę. Najwcześniejszy człowiek osiągnął swoje obecne możliwości już 530 000 lat przed naszą erą. Zatem wiemy na pewno, iż potrafił wydawać dźwięki – śpiewać, nucić, syczeć, mruczeć itd.

Być może muzyka prehistoryczna ewoluowała z potrzeby komunikacji pierwszych ludzi. Może był to sposób na wyrażanie swoich uczuć, emocji, pragnień. Czy używano dźwięków podczas narodzin i pogrzebów? Czy idąc na polowanie wydawano podobne zwierzętom odgłosy żeby pobudzić się do walki? Czy tak właśnie ludzie prehistoryczni szukali i wabili swoje partnerki? Niewykluczone. Istnieje w tej kwestii naprawdę wiele hipotez.

Najstarsze dowody na istnienie muzyki

Naukowcy zgodnie twierdzą, że w okresie pomiędzy 60 000 a 30 000 lat przed naszą erą – kiedy zaczęto tworzyć sztukę wizualną – powstała także muzyka. Archeolodzy podczas wykopalisk znajdują prehistoryczne instrumenty rozsiane po całym świecie.

Podejrzewa się, że pierwszym instrumentem był ludzki głos – śpiewanie, nucenie, pogwizdywanie, kląskanie, nawet formy kaszlu, ziewania lub bekania mogły uchodzić za muzykę. Z czasem do głosu doszło klaskanie lub uderzanie kamieniem o kamień, żeby zachować rytm. Najstarsze instrumenty to flety, gwizdki i fujarki. Robiono je z drewna lub z kości zwierząt. Prototyp harfy również ma swoje korzenie w czasach prehistorycznych.

Najwcześniejsza muzyka

Najwcześniejsza muzyka to prawdopodobnie instrumenty perkusyjne, w które uderzało się patykiem, kamieniem albo kością. Pierwsze melodie towarzyszyły ludziom podczas ceremonii religijnych i miały na celu reprezentowanie zwierząt. Oczywiście prehistoryczna muzyka nie była nigdzie zapisywana, dlatego nie ma możliwości dotrzeć do pierwotnej wersji dźwięków. Naukowcy opierają swoja wiedzę na ten temat na domysłach i na podobieństwie do melodii, które wciąż są obecne wśród prymitywnych ludów afrykańskich i Indian z Ameryki Południowej.

Prastare instrumenty

Najstarsze dotąd odkryte instrumenty datuje się na 40 000 lat przed naszą erą. Archeolodzy odnaleźli wiele paleolitycznych fletów zrobionych z kości zwierząt. Prehistoryczni artyści nie tylko robili instrumenty z rzeczonych kości, ale również ozdabiali je we wzory – podłużne lub poprzeczne nacięcia. Pierwszy flet z siedmioma otworami pochodzi z Indii. Tymczasem największa kolekcja prehistorycznych instrumentów została znaleziona w Chinach. Jej wiek to około 9 tysięcy lat.

Jak nauczyć się tworzenia muzyki?

Aby nauczyć się tworzyć muzykę trzeba po prostu ćwiczyć, tak jak w każdej innej dziedzinie. Tylko praktyka może sprawić, że w końcu uda nam się stworzyć niesamowity utwór. Nauka obsługi programu może zająć dużo czasu, ale sama znajomość programu nie wystarczy jeszcze aby tworzyć hity, potrzeba czegoś więcej. Umiejętność tworzenia wybitnych piosenek nie przychodzi sama, trzeba nieustannie próbować tworzyć nowe utwory, aż w końcu dojdziemy do satysfakcjonującego poziomu.

Jeśli chodzi natomiast o samą naukę obsługi programu to bez problemu znajdziemy wszelkie potrzebne materiały w internecie. Producenci programów przygotowali również instrukcję, która pomaga zapoznać się z większością funkcji programu. Niektórym jednak łatwiej przychodzi nauka za pomocą poradników w formie wideo. Takie poradniki można znaleźć chociażby na Youtube. Istnieją też płatne kursy. W razie problemów z obsługą programu zawsze można się też zwrócić o pomoc na forach, zrzeszających miłośników tworzenia muzyki. Są też specjalne fora poświęcone konkretnie danemu programowi.

Co będzie potrzebne oprócz komputera?

W zasadzie do tworzenia muzyki wystarczy sam komputer oraz słuchawki lub głośniki. Jednak aby ułatwić sobie pracę i proces tworzenia, warto zaopatrzyć się w klawiaturę sterującą, która pozwoli grać nam melodie. Taka klawiatura powinna znaleźć się w wyposażeniu każdego twórcy. To nieodłączny element domowego studia, tak jak eleganckie obuwie na uroczystym weselu.

Z biegiem czasu i wzrostem poziomu naszych umiejętności można zainwestować w lepsze głośniki, które pomogą nam analizować dokładnie wszystkie dźwięki, co przełoży się na jakość tworzonej muzyki.

Jaki program do tworzenia muzyki wybrać?

Programów do tworzenia muzyki jest wiele. Różnią się one przede wszystkim interfejsem oraz ceną. Jednak za pomocą każdego z programów można uzyskać ten sam efekt. W niektórych programach wygodniej edytuje się wokale, w innych przyjemniej komponuje się melodie, a jeszcze inne są idealne do nagrywania głosu oraz instrumentów. Najlepiej samemu przetestować wersje demonstracyjne kilku programów i samemu zdecydować co będzie dla nas najwygodniejsze. Cena również może być ważnym kryterium podczas wyboru. Do najpopularniejszych programów tego typu należą: FL Studio, Ableton oraz Logic Pro X. Ten ostatni program jest dostępny wyłącznie na platformę OS X, tak więc jeśli nie posiadamy komputera marki Apple to niestety nie będziemy mieli możliwości obsłużenia Logic Pro X. Z racji tego, że wspomniane programy są najpopularniejsze, warto je rozważyć będąc początkującym, gdyż znajdziemy do nich najwięcej poradników. Z poradnikami do nieco mniej znanych programów, może być trudniej, co utrudnia na początku pracę.